Polityka badawczo-rozwojowa Wspólnot Europejskich

Monografia zasługująca na miano pionierskiej: jej tematyka należy do rzadko poruszanych w literaturze obcej i prawie nieznanych w polskiej. Dotyczy jednak istotnej części procesów integracyjnych Unii Europejskiej. Polityka badawczo-rozwojowa jest we współczesnym świecie istotnym elementem polityki gospodarczej, a od jej efektywności zależy w znacznej mierze tempo postępu naukowo-technicznego wpływającego na rowój gospodarczy i międzynarodową konkurencyjność gospodarki. Dotychczasowa polityka badawczo-rozwojowa Wspólnot Europejskich ze względu na zakres finansowania i koordynacji B+R na obszarze państw członkowskich nie przyczyniła się do znacznego rozwoju nauki, jednak pozwoliła tym państom uzyskać w niektórych dziedzinach wartościowe rezultaty badawcze lub silną pozycję w świecie. Pomimo więc, iż polityka badawczo-rozwojowa Wspólnot nie wyeliminowała luki technologicznej państw członkowskich w stosunku do USA i Japonii, będą one zapewne w przyszłości, ze względu na wspomniane korzyści, zainteresowane jej aktywizacją.